Henri HARDY
05-05-1949
9, rue Wérihet, 4690 Eben-Emael – Belgique
+32 476 75 85 99
L’âne de course.
2020 : la Covid, le confinement, l’arrêt de toutes manifestations culturelles…
2021 : hiver, printemps et été complètement pourris. Puis horreur et sidération, les terribles inondations. Mort et destruction ! Chez nous, en Wallonie !
En résumé, pour paraphraser Winston Churchill « de la pluie, du sang et des larmes »
Changements climatiques, pollutions multiples et de nouveau « recovid ».
Après mûre réflexion et maturation, sur tout ce qui précède, soudain surgit l’idée de mon futur projet pour l’exposition.
Je m’en vais tailler un âne.
Oui un âne, mais pas n’importe quel âne, un âne de course.
Filant à bride abattue et portant sur son dos, trois petits personnages.
L’un tourné vers l’avant, les mains sur les yeux, un autre, assis au milieu de l’échine, les mains sur les oreilles, le troisième assis non loin de la queue, regardant à l’arrière, le terrain qui défile, les mains sur la bouche.
Comprenne qui voudra, à chacun d’en tirer ou non, une quelconque morale.
Tout ceci étant de toute façon de la fiction et n’ayant absolument rien à voir avec la réalité.
Toute ressemblance serait purement fortuite.
De race-ezel.
2020: Covid, de isolering, het stopzetten van alle culturele evenementen...
2021: winter, lente en zomer volledig bedorven. Dan afschuw en shock, de verschrikkelijke overstromingen. Dood en vernieling! Bij ons, in Wallonië!
Kortom, om Winston Churchill te parafraseren, "regen, bloed en tranen".
Klimaatveranderingen, meervoudige vervuilingen en opnieuw "recovid".
Na rijp beraad en rijping, over alles wat voorafgaat, ontstond plotseling het idee van mijn toekomstig project voor de tentoonstelling.
Ik ga een ezel uithouwen.
Ja, een ezel, maar niet zomaar een ezel, een race-ezel.
Voorbijsnellend met losse teugel en op zijn rug drie kleine personages.
Eén gedraaid naar voren, handen over zijn ogen, een andere, zit in het midden van de rug, handen over zijn oren, de derde zit niet ver van de staart, kijkend naar achteren, naar het voorbijflitsend terrein, de handen op de mond.
Begrijp wie wil, het is aan ieder van ons om er een moraal uit te trekken of niet.
Dit alles is in ieder geval fictie en heeft absoluut niets te maken met de werkelijkheid.
Elke gelijkenis zou puur toeval zijn.
