Erick VAN HEUGTEN

Né le 17 novembre 1959

Adresse: De Kommert, 8 – 6419 GD Heerlen – Pays-Bas

Tél.: +31 / 45 / 574 21 50 ou +31 / 6 / 40 15 84 08

E-mail: evanheugten@cs.com

De pathos van de vorm fascineert mij meer dan de vluchtige beelden die dagelijks in een hoog tempo aan mij voorbijtrekken, daarom zijn zij voor mij slechts een middel.

Ik zie de loop der tijd als een constante cyclus van “sterven en wedergeboorte„. Dat heb ik in dit object weergegeven door “karkas„ en “ploeg„ samen te voegen. Met dit samenvoegen schep ik een context die verwijst naar dit proces. Het karkas zie ik hierin als tastbaar verschijnsel van vergankelijkheid, terwijl de ploeg symbool staat voor zaaien en hiermee nieuw leven schept. In deze samenhang zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden en is vergankelijkheid en vernieuwing verworden tot één ding, wat ik zelf tijd zou willen noemen. Voor het materiaal van de afzonderlijke delen koos ik bewust voor onderdelen van landbouwwerktuigen omdat het zaaien en oogsten voor mij synoniem is aan het thema wat mijn object verhandeld, en de pathos die van deze onderdelen uitgaat. De kleur is wit en mat van uiterlijk, en verwijst hiermee naar het “karkas„. De tijd zou zijn sporen op deze witte verf achter kunnen laten. Dit zie ik niet als nadeel, maar als bijdragen aan wat het beeld voor mij moet oproepen. Het object kan als zelfstandig werk worden opgevat, maar ik zie het zelf als een belangrijk onderdeel van een installatie. In deze installatie wil ik een opgraving weergeven waar het “karkas„(object) is blootgelegd. Als we in de grond graven is de tijd niet meer een ongrijpbaar iets, maar wordt de tijd zichtbaar/tastbaar en laat ons de“opbouw en afbraak„ zien, en staat het heden letterlijk op het verleden. Dit is nagenoeg gelijk aan wat ik met het object wil laten zien, echter met één verschil; Heeft het object nog min of meer betrekking op de mensheid, zo geeft de opgraving een beeld van een groter geheel (evolutie), en wordt het object (mensheid) een onderdeel hiervan.

Le pathos de la forme me fascine plus que les images éphémères qui défilent quotidiennement à un rythme effrené, toutefois elles ne sont pour moi qu’un moyen.

Je vois le fil du temps comme un cycle constant «mourir et renaissance». J’ai representé cela dans cet objet en joignant "squelette" et "charrue". Avec ce fusionnement, j’ai créé un contexte qui réfère à ce processus. Je considère le squelette comme la matérialisation de l’éphémère, tandis que la charrue symbolise le semis et la vie nouvelle. Dans cet assemblage ils sont reliés, indissociables, l’éphémère et le renouvellement dégénèrent jusqu'à une chose que je voudrais appeler le temps. Comme matériel pour les différentes parties, j'ai choisi sciemment des pièces d’outils agricoles parce que semer et récolter sont selon moi synonymes du thème que mon objet aborde, et du pathos qui émane de ces pièces. Blanches de couleur et mates d’apparence, cela réfère au "squelette". Le temps pourrait laisser ses traces sur cette peinture blanche. Je ne considère pas ceci comme un désavantage, mais comme une contribution à l’évocation de cette image pour moi. L'objet peut être considéré comme travail indépendant, mais je le considère comme partie integrante de l'installation. Dans cette installation, je veux reproduire une fouille où "le squelette"(objet) a été découvert. Si nous creusons dans le sol, le temps n’est plus une chose insaisissable, mais il devient visible/tangible et il nous dévoile la construction et la démolition", et le présent se situe littéralement sur le passé. Ceci correspond à ce que je veux montrer avec l'objet, toutefois avec une différence. Si l'objet se rapporte plus ou moins à l'humanité, la fouille donne ainsi l’image d'un plus grand ensemble (évolution), et l’objet (humanité) en devient une partie.

Au fil du temps / In de loop der tijd