Ben KOCKELKOREN
Né le 1 octobre 1952
Adresse : Waterstraat, 20 – 9920 Hamme – Belgique
Tél : +32 / 486/ 08 81 04
E-mail : ben.kockelkoren@gmail.com
Tentoonstellingen / Expositions
2007 Galerie L’Oeil, donc - Bachte-Maria-Leerne - “Het Stenentijdperk”
2006 Museum van Dr Guislain - Gent - “Dwaze wijze - Wijze Dwaze”
2005 Huis van de Evolutie - St Gillis Waas - “Een préhistorisch Pompéi“
2005 Museum van Bogaert Wauters - Hamme - “Fossiele getuigen”, cailloux
2004 Eclips – Bornem - Installatie met stenen uit Frankrijk
Vanaf 1995, deelname aan verschillende individuele en groepstentoonstellingen met tekeningen en schilderijen
«Een prehistorisch Pompeï»
Na verschillende ontdekkingen van merkwaardige stenen in de Franse Cevenen in 1997, laten deze vindplaatsen me niet meer los. Sindsdien, verzamelde ik ongeveer twaalf ton stenen. Ik ben overtuigd dat deze stenen op een niet conventionele manier, fossielen getuigen zijn van levende wezens die, vele eeuwen geleden, op die plek hebben geleefd.
Ik denk dat ergens in de prehistorie een catastrofe gebeurde, die te vergelijken is met de uitbarsting van de Vesuvius in Pompeï en dat een lavastroom toen duizenden levende wezens heeft bedolven.
Net zoals in Pompeï, verdwenen, na verloop van tijd, de lichamen en zijn de achtergebleven holtes in de verharde lava als een soort mal gaan fungeren. Deze holle ruimtes zijn nadien opgevuld door insijpelend water en de daarbij horende mineralen en steentjes. Dit conglomeraat vormde vrij exacte kopieën van de verdwenen lichamen. Na verloop van tijd zijn door erosie, restanten uit onderliggende lagen aan de oppervlakte gebracht. Het zijn deze stenen die mijn onderzoek naar een mogelijk “prehistorisch Pompebevestigen, ook al toont er op dit ogenblik geen enkele wetenschapper interesse.
«Un Pompeï préhistorique»
Après différentes découvertes de pierres remarquables dans les Cévennes françaises en 1997, les endroits de découvertes me poursuivent. Depuis, j’ai rassemblé environ douze tonnes de pierres. Je suis persuadé que ces pierres sont, d’une manière non-conventionnelle, des témoignages fossiles d’êtres vivants qui vécurent, il y a de nombreux siècles, à cet endroit.
Je pense que quelque-part dans la préhistoire il y a eu une catastrophe qui est comparable avec l'éruption du Vésuve à Pompeï et qu'un fleuve de lave a à cette époque enseveli des milliers d’êtres vivants. Tout comme à Pompeï, les corps ont disparu après quelques temps et les creux laissés dans la lave durcie sont comme une sorte de moule.
Ces espaces creux ont été remplis plus tard par le suintement de l'eau et des minéraux ainsi que des pierres. Ce conglomérat a formé des copies assez exactes des corps disparus. Après quelques temps, l’érosion a amené les restes enfermés dans les couches sous-jacentes à la surface. Ce sont ces pierres qui confirment ma recherche d’un possible "Pompeï préhistorique" même si actuellement, aucun scientifique ne montre de l'intérêt.
Au fil du temps / In de loop der tijd
