Jos BEURSKENS

 

Né le 15 avril 1957.

2b, St. Antoniusstraat – 5954 NB Beesel – Pays-Bas

jos-beurskens@home.nl

+31 625 30 24 05

 

Het kind met de traan

 

Vanaf mijn prille bewustzijn herinner ik mij het schilderij met “het kind met de traan”.

Dit schilderij is wereldwijd in diverse variaties bekend en hing bijna in ieders huiskamer.

Voor mij persoonlijk staat dit schilderij symbool voor de toestand in de wereld, veroorzaakt door de mens zelf, die de toekomst van het kind in gevaar brengt.

Het beeld is geplaatst op een sokkel, bestaande uit gebaksvormen, die de beloftes symboliseren die mensen vaak doen maar uiteindelijk resulteren in “gebakken” lucht. Het gebroken glas waarmee het beeld bekleed is staat symbool voor de kwetsbaarheid van het kind.

 

Tientallen jaren verder is dit schilderij nog steeds actueel.

Het opmerkelijke is dat de volwassen mens nog steeds beslissingen neemt waarmee zij het voortbestaan van de wereld in gevaar brengt en daarmee ook de toekomst van onze kinderen.

Zij lijken de symboliek achter het schilderij “het kind met de traan” te vergeten.

De geschiedenis herhaalt zich als het ware.

Nu maar hopen dat de traan van het kind snel gewist wordt door beslissingen die meer in het belang staan van de toekomst, van de wereld en dus van onze kinderen.

 

 

L’enfant à la larme

 

Mes souvenirs les plus lointains me renvoient à la peinture de « l’enfant à la larme ».

Cette peinture est connue dans le monde entier dans diverses variantes et on la retrouvait presque dans tous les intérieurs.

Pour moi personnellement, cette peinture symbolise la situation dans le monde, causée par l’être humain lui-même, mettant ainsi en péril l’avenir de l’enfant.

La sculpture est placée sur un socle, constitué de formes de pâtisserie, qui symbolisent les promesses que les gens font souvent, mais qui finissent par produire de l’air « cuit ». Le verre brisé couvrant la sculpture est un symbole de vulnérabilité de l’enfant.

 

Des décennies plus tard, cette peinture est toujours d’actualité.

Il est remarquable que la personne adulte prenne encore des décisions qui menacent la survie du monde et avec cela l’avenir de nos enfants.

Ils semblent oublier le symbolisme derrière la peinture « l’enfant à la larme ».

L’histoire se répète, quasiment identique.

Espérons que la larme de l’enfant sera vite séchée grâce à des décisions qui vont plus dans l’intérêt du futur, du monde et donc de nos enfants.