Claude KOLLASCH
Né le 15 juillet 1942.
134, rue de la Chaîne – 4000 Liège – Belgique.
+32 4 226 10 99
+32 485 12 85 54
Le jeu de billes.
L’enfant m’a dit !
• Où vas-tu ? Tu pars ? Je peux t’accompagner ? Eh ! Ne me laisse pas tout seul !
• Oh ! Le tank, comme il est grand. C’est bientôt fini la guerre ?
• J’ai rapporté un livre de la bibliothèque pour papy. Il sera content.
• J’aime les fleurs mais pourquoi fanent-elles ?
• Plus tard je serai artiste.
• C’est beau toutes ces lumières !
• J’ai mal aux pieds, tu veux me porter ?
• J’ai encore fait un pâté dans mon cahier !
• Tu sais, Michel, il n’a que du saindoux sur sa tartine. C’est triste, tu ne trouves pas ?
• Je veux aller plus loin. Pas toi ?
• J’ai gagné beaucoup de billes mais j’en ai donné à Paul qui n’en avait plus.
L’enfant m’a dit ! L’enfant ? Quel enfant ?
Mais… c’est moi !
Het knikkerspel.
Het kind zei me!
• Waar ga je heen? Ga je weg? Mag ik met je mee gaan? Eh! Laat me niet alleen!
• Oh! Wat een grote tank. Is de oorlog bijna voorbij?
• Ik heb voor opa een boek uit de bibliotheek meegenomen. Hij zal blij zijn.
• Ik hou van bloemen, maar waarom verwelken ze?
• Later word ik kunstenaar.
• Dat is mooi, al die lichtjes!
• Mijn voeten doen pijn, wil je me dragen?
• Ik heb weer een vlek gemaakt in mijn schrift!
• Weet je, Michel heeft alleen maar reuzel op zijn boterham. Triest, vind je niet?
• Ik wil verder gaan. Jij niet?
• Ik heb veel knikkers gewonnen maar ik heb er aan Paul gegeven want hij had er geen meer.
Het kind zei me! Het kind? Welk kind?
Maar… dat ben ik!
