C.I.S.P. « Alternatives Formations »
81, Impasse de la Gare – 4020 Wandre – Belgique.
+32 497 49 91 02
Les formateurs : Bruno TAMBURRINI, Manuel NOTTE, Vanessa KENNIS.
Les stagiaires : Patrick BERNARD, Christophe BODART, Romain GERARD,
Jérémie HALLET, Michel LEMPEREUR, Frédéric SPRUMONT, Damien THUNUS,
Marc DEVAUX, Michel TAMGNO, Michaël GOFFIN.
Vœu.
Ces deux mains se joignent et s’érigent vers le firmament afin de prier, supplier,
voire implorer toutes les divinités de l’univers, pour que cessent les crimes et
les atrocités commises en leurs noms.
« …Mais nous souffrons d’un mal incurable qui s’appelle l’espoir.
Espoir de libération et d’indépendance.
Espoir d’une vie normale où nous ne serons ni héros, ni victimes.
Espoir de voir nos enfants aller sans danger à l’école.
Espoir pour une femme enceinte de donner naissance à un bébé vivant,
dans un hôpital, et pas à un enfant mort devant un poste de contrôle militaire.
Espoir que nos poètes verront la beauté de la couleur rouge dans les roses plutôt
que dans le sang. Espoir que cette terre retrouvera son nom original :
terre d’amour et de paix.
Merci de porter avec nous le fardeau de cet espoir. »
Nous souffrons d’un mal incurable : l’espoir (Mahmoud Darwich).
Wens.
Deze twee handen komen samen en richten zich op naar het firmament om tot al de goden van
universum te bidden, te smeken, zie aanroepen, zodat de misdaden en de gruweldaden die in
hun naam worden begaan zouden ophouden.
“…Maar wij lijden aan een ongeneeslijke kwaal die we hoop noemen.
Hoop op bevrijding en onafhankelijkheid.
Hoop op een normaal leven waar we geen helden, noch slachtoffers zijn.
Hoop om onze kinderen veilig naar school te zien gaan.
Hoop voor een zwangere vrouw om een levend kind te baren, in een ziekenhuis,
en geen dood kind voor een militaire controlepost.
Hoop dat onze dichters eerder de schoonheid van de rode kleur in de rozen zien dan in het bloed.
Hoop dat deze aarde zijn originele naam van liefdes en vredesplaneet zal terugvinden.
Bedankt om met ons de last van deze hoop te dragen.”
Wij lijden aan een ongeneeslijke kwaal: de hoop (Mahmoud Darwich)
